Ik voel me elke dag depressief, uitzichtloos en ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik onderdruk dit elke dag door alcohol te drinken, maar ik voel me met de week kloter en kloter en ik heb iedere keer het gevoel dat ik een eind aan mijn leven wil maken. Ik ben nu ook drunken en ik snap ook mijn god niet waarom ik dit type maar het voelt alsof ik elke dag in een hel zit en niemand mij begrijp met hoe depressief en ellendig ik me voel. Elke dag voel ik dat ik een einde aan mijn leven wil maken en elke week wordt dat gevoel alleen maar erger en erger. ik ben nu 30 en ik wou dat mijn leven zoveel meer voor mij had betekend dan nu. Elke keer droom ik dat ik in een pak rondloop met een goede baan en inkomen en een vriendin. Helaas weet ik nu dat dat nooit zal gebeuren. Ik zal een loser blijven dat autisme heeft en nooit een vriendin of vrienden zal krijgen. Mijn leven zuigt en ik voel vaak dat ik beter dood kan zijn dan levend